1. |
uP 503
09:59
|
|||
|
Rinus reads from the short story "Vreemdeling in Jeruzalem" (by Simon Carmiggelt, from: Vroeger kon je lachen, Arbeiderspers, Amsterdam 1977)
"De laatste dag breekt aan en de vreemdeling in Jeruzalem pakt zijn koffer.
Het gekke is dat ik me eigenlijk helemaal geen eenzame vreemdeling heb gevoeld. Want hoe gaat het hier? Je stapt 's ochtends een willekeurig café binnen om koffie te drinken en merkt dat iedereen er niet Ivriet, maar Duits spreekt. De baas is een kleine, wat versleten oude man, ooit eens uit Berlijn of Hamburg verdreven. Hij geeft, wat men in ondernemingen noemt ‘de grote lijnen aan’. Terwijl zijn fikse dochters het werk doen, handvaardig en efficiënt, drentelt hij met een iets te klein hoedje op het hoofd rond en zegt zo nu en dan in het Duits tegen een van die vrouwen: ‘Dáár zit nog iemand die je moet bedienen.’
‘Ja, vader...’
Dat klinkt licht geïrriteerd, maar ze heeft haar ogen dan ook niet met leukoplast dichtgeplakt en ziet het echt zélf wel. Maar hij blijft het doen. Even later hoor je weer: ‘Der Herr, dá...’
De klanten, die vertederd met hem converseren, zijn ook allemaal oud, net als hij. Jongeren zie je hier niet. Die hebben, denk ik, geen behoefte aan de prolongatie van een vroeger, waaraan ze zelf geen bitterzoete herinneringen bewaren.
Een eindje verderop is een cafeetje waar een uit Italië gekomen jood, onder het kastijden van het deeg zijner pizza's, met de klanten de dingen van de dag doorneemt in zijn sierlijke moedertaal, terwijl zijn vrouwtje de espresso-machine bedient. Tien meter verder blijkt, in een elegante theesalon, de voertaal der oude dames Frans. En om de hoek talmt Wenen nog wat na in een Kleine Konditorei.
De eigenaar is een grijze, wat zwaarmoedige man die liever kijkt dan praat.
Hij wordt bijgestaan door een Israëlische jongen van 'n jaar of achttien - vol goede wil, maar het buskruit heeft hij allerminst uitgevonden. Nu hóéft dat ook niet want het is, tot ons aller verdriet, al uitgevonden. De jongen doet te veel mededelingen die ook achterwege hadden kunnen blijven en verricht onafgebroken overbodige handelingen, zoals het telkens weer anders rangschikken van de harde Weener en de Sacher taarten in de kleine etalage. De baas ziet het hem zwijgend doen. Hij verdraagt hem, als regen en wind, waar je nu eenmaal niets tegen kunt doen."
|
||||
2. |
uP 504
05:45
|
|||
3. |
uP 505
12:45
|
|||
|
Rébus reads from "Un voyage dans les jardins. Éloge de la terre", a French translation of 'Lob der Erde: Eine Reise in den Garten' (Berlin, 2018) written by philosopher and cultural theorist Byung-Chul Han (1959), born in South Korea but living and working in Germany.
|
||||
4. |
uP 506
10:56
|
|||
|
Rébus reads from "Un voyage dans les jardins. Éloge de la terre", a French translation of 'Lob der Erde: Eine Reise in den Garten' (Berlin, 2018) written by philosopher and cultural theorist Byung-Chul Han (1959), born in South Korea but living and working in Germany.
|
||||
5. |
uP 507
10:53
|
|||
6. |
uP 508
10:12
|
|||
unpublic Paris, France
"... the only difference with a concert is, these are *not* concerts..."
____Joepie!___
If you like BRUSSELS, 13 MAY 2023, you may also like:
The sole recording from this Brooklyn group, “Service” is hushed and mysterious, its artful songs defying easy categorization.
go to album
Haunting EBM from Stephen Hindman of The Golden Filter that moves from atmospheric minimalism to throbbing dance numbers.
go to album
Krautrock, post-rock, classic dub and even neo-classical combine in this complex yet undeniably groove-based LP.
go to album
MESSAGE FROM THE DAOUI
by Angel Bat Dawid & Oui Ennui
featured on Bandcamp Radio Oct 6, 2020
go to album
featured on Bandcamp Radio Jul 28, 2020
go to album
Geoff Barrow and co.—devilish as ever—fill their new EP to the brim with pendulous kraut jams, demented electronics, and eerie samples.
go to album
The latest from Beak> continues the group’s tradition of infusing noir-ish music with propulsion and rhythm.
go to album
